Festa della donna

Ma ti, dòna, chi té séntet, có' vót per ti e chi vót èsser?

Ma ti, dòna, chi té séntet,

có' vót per ti e chi vót èsser?

I òm mas-ci i sèita a parlàr de ti

i té vól, i té cerca, i té cór dré,

i té ciùcia fò tut él tó bèl

e tut él bó' che té ghè

entàl tó cór pù grant del mondo...

Ma ti...

Ti, creatura vegnuda fò dale mà' de Dio

pròpi per ultima , quasi per caso,

sol per mèterghe 'l capèl - bèl e grazioso -

al capolavoro che Èl l'éva mèss ensèma...

có' fèt e come té séntet

entàla baraónda de sti agn striàdi

che ànca ti té è 'mpienì de osàde

ma che i té lassà lì , ti sola con ti,

amó a servìr, a strusciàr, a far la sèrva,

a contentàr quèi prepotenti de òmi

che no i è bóni de capìr (o no i vól capìrlo)

che ti té sè 'l centro del mondo,

la perla pù bèla e preziosa de tut?

Forse nó ghè negùgn che té àida,

ma ti convìncete che "ti té sè ti",

sol ti con ti e pù granda de na cà';

él Signór él t'à fata èl come ti,

él t'à volèsta come ti té sè e té té sénte

Dàghe 'l tó amór a chi él se le mèrita,

ma no stà piegarte mai ai òm

che con ti i vól sol giugàr

o da ti i pretènd vergót che no i te renderà mai.

Se té sè bóna e té vó' piegarte sa vergùgn

perché él tó cór l'è sempre pié' de amór...

alora piegate co' le careze de le to ma'

col sorriso dela to bela boca

sa quèi che i gà amó bisògn de ti

e de tut él tó Bel e del to Bó'!